இந்தியா, இலங்கை, மாலத்தீவு மற்றும் இந்தோனேசியா ஆகிய நாடுகளுக்கு சுற்றுப் பயணம் மேற்கொண்ட அமெரிக்க வெளியுறவுத்துறை செயலர் மைக் பாம்பியோ பாதுகாப்பு மற்றும் ஒத்துழைப்பு விசயங்களில் நான்கு நாடுகளுடன் இணைந்து பணியாற்றுவதற்கான சிறந்த வழிகளை கண்டுபிடிப்போம் என்று கூறியதோடு, இந்த நாடுகளுடனான பேச்சுவார்த்தையின் போது, இந்தோ- பசுபிக் பாதுகாப்பு மற்றும் சீனாவின் அச்சுறுத்தல்களை எவ்வாறு எதிர்கொள்வது என்பது பற்றிய விவாதங்களும் இடம்பெற்றதாக தெரிகிறது.
இந்நிலையில் இந்த 4 நாடுகளுக்கும் சீனா உண்மையில் தீங்கு விளைவித்துள்ளதா இல்லையா என்பதை அந்தெந்த நாடுகளே தீர்மானிக்க முடியும். மைக் பாம்பியோவின் கருத்துக்கள் முரண்பாடானவையாக இருக்கின்றன தெற்காசியாவில் சீனாவை எதிர்ப்பதற்கான ஒருங்கிணைந்த நடவடிக்கைகளை வளர்ப்பதே அவரது நோக்கம் என்று சீனா கூறுகிறது. சீனாவின் ஒருமண்டலம் மற்றும் ஒருபாதை திட்டம் மிகவும் வெற்றிகரமானது என நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளதால், சீனாவின் வளர்ந்து வரும் செல்வாகை கண்டு அமெரிக்கா பொறாமைப்படுவதோடு பனிப்போர் மனநிலைக்கு வந்துள்ளது.
இலங்கை, மாலத்தீவு மற்றும் இந்தோனேசியா ஆகிய நாடுகள் சீனாவின் ஒரு மண்டலம் மற்றும் ஒரு பாதை திட்டத்தில் பங்கேற்கின்றன. சீனாவுடனான அவர்களின் ஒத்துழைப்பு அவர்களின் வளர்ச்சிக்கு எவ்வாறு பயனளித்துள்ளது என்பது அவர்களுக்குத் தெரியும். அதை முழுமையாக புரிந்து கொள்ளாமால் சீனாவை குறை சொல்வதாக நினைத்துக் கொண்டு அந்நாடுகளை சீனா கடனில் சிக்க வைத்துள்ளது என அவதூறு பரப்புவது, குறிப்பிட்ட நாடுகளை அவமானப்படுத்துவதாகும்.
ஒருமண்டலம் மற்றும் ஒருபாதை திட்டத்தில் பங்கேற்கும் 100 க்கும் மேற்பட்ட நாடுகளின் தலைவர்களைப் புத்திசாலை இல்லை எனவே அவர்கள் சீனாவால் எளிதில் ஏமாற்றப்படுகிறார்கள் என்று அமெரிக்கா கருதுகின்றது, இந்த திட்டம் எவ்வளவு முக்கியமானது என்பதைப் பங்கேற்றுள்ள நாடுகள் புரிந்துகொண்டுள்ளன. பாம்பியோ பரப்பும் அரசியல் வெறுப்புக்கு மாறாக இணைப்பு மற்றும் பகிரப்பட்ட நன்மைகளுக்கு அதன் முக்கியத்துவம் பற்றி அந்நாடுகள் தெளிவாக அறிந்துள்ளன., இந்த நாடுகள் எதுவும் இதுவரை கடன் வலையில் சிக்கவில்லை என்பதை புள்ளிவிவரங்கள் காட்டுகின்றன.
அமெரிக்கா தலைமையிலான பொருளாதாரக் காட்டில் இருந்து தங்களை தற்காத்துக் கொள்ள நினைக்கும் நாடுகளுக்கு உலகளாவிய ஒத்துழைப்பை ஆதரிப்பதன் மூலமும், ஊக்குவிப்பதன் மூலமும் சீனாவின் முயற்சி ஊக்க மருந்தாகும். முந்தைய வரலாற்று சூழலில் சாத்தியமான ஒரு வகையான மேக அரசியலை கடைப்பிடித்து, தனது விருப்பத்தை செய்ய தொலைநிலை சேவையகங்களின் வலையமைப்பை நம்புவதற்கு அமெரிக்கா பழக்கமாகிவிட்டது.
இப்போது வளரும் நாடுகள் தங்களை சர்வதேச சமூகத்தின் சுயாதீன உறுப்பினர்களாக வலியுறுத்திக் கொண்டிருக்கின்றன, மேலும் தலைவரைப் பின்தொடரத் தயாராக இல்லை. எனவே அமெரிக்கா அதன் வீழ்ச்சியடைந்த கெளரவத்தையும் தூண்டுதலின் சக்தியையும் காப்பாற்றுவதற்காக வெறுப்பு மற்றும் பிரிவினையின் விதைகளை விதைக்க அமெரிக்கா முயற்சிக்கிறது. அமெரிக்காவின் எத்தகைய முயற்சிகளையும் முறையடிக்கும் வலிமை தற்போது சீனாவுக்கு உண்டு என்பதை விரைவில் உலகம் உணரும் என்றே சர்வதேச அரசியல் விமர்சகர்கள் கருதுகின்றனர்.
